Koroniec siodłaty
Wygląd
Goura cristata[1] | |||
(Pallas, 1764) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
koroniec siodłaty | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
Koroniec siodłaty[4] (Goura cristata) – gatunek dużego ptaka z rodziny gołębiowatych (Columbidae).
- Zasięg występowania, środowisko
- Żyje w zachodniej Nowej Gwinei i przyległych wyspach takich jak Misool, Waigeo, Salawati czy Batanta; na Seram w południowych Molukach prawie na pewno został introdukowany. Występuje w zwykle niedostępnych lasach bagiennych, częściowo zalewanych, ale też w lasach porastających wzgórza, gęstych lasach wtórnych czy mangrowych. Spotykany do wysokości co najmniej 350 m n.p.m.[5]
- Systematyka
- Obecnie (2020) Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) uznaje G. cristata za gatunek monotypowy. Wcześniej proponowano wyróżnienie podgatunków minor i pygmaea[6].
- Morfologia
- Osiąga długość do 78 cm i masę ciała około 2 kg. Ma czerwone oko z ciemnobrązową otoczką. Dziób cienki, bez woskówki, czoło płaskie. Na głowie ma szaro-niebieską koronę z piór. Wole jest brązowe, a plecy szare. Samice są podobne do samców[7]. Spotykane są też osobniki melanistyczne o częściowo lub całkowicie czarnym upierzeniu[7].
- Zachowanie
- Żyją w niewielkich grupkach od 2 do 10 osobników[7]. Pokarm (owoce, nasiona, owady[7]) zbierają na ziemi, a nocują na niskich gałęziach drzew. Łączą się w pary na całe życie, lecz mimo to odbywają zaloty[7].
- Lęgi
- W lęgu jedno jajo wysiadywane przez około miesiąc na przemian przez oboje rodziców. Pisklęciem opiekują się oboje rodzice, karmiąc je ptasim mlekiem; młode opierza się po około miesiącu od wyklucia, lecz przez kolejnych kilka miesięcy jest dokarmiane przez rodziców[7][5].
- Status
- Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje korońca siodłatego za gatunek narażony (VU – Vulnerable) nieprzerwanie od 1994 roku. Liczebność populacji zgrubnie szacuje się na 2,5–10 tysięcy dorosłych osobników[5]. Trend liczebności populacji uznaje się za spadkowy[3]. Do głównych zagrożeń dla gatunku należą polowania (dla mięsa i piór oraz na handel) oraz utrata siedlisk[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Goura cristata, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Western Crowned-pigeon (Goura cristata). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-25)]. (ang.).
- ↑ a b Goura cristata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Raphinae Wetmore, 1930 - trerony (wersja: 2019-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-07].
- ↑ a b c d Species factsheet: Goura cristata. BirdLife International. [dostęp 2020-08-07]. (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pigeons. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-07]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Western crowned-pigeon (Goura cristata). [w:] ARKive [on-line]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-18)]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia i filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).